Volwassen voedster en puberende ram op koppelvakantie
Achtergrondverhaal
Pipa maakte oorspronkelijk deel uit van een koppel met Benito. Toen Benito onverwacht de regenboogbrug overstak, bleef ze alleen achter. Het is altijd moeilijk om een konijn te verliezen en daarbij dan ook nog eens het beste voor het overblijvende konijn in gedachten te houden. Gelukkig is Pipa met haar gat in de boter gevallen bij haar mensje Marie-Laure. Hoewel haar mensje zwaar rouwde om haar overleden konijn, besloot ze toch om Jodipro vzw te contacteren om te checken of ze er een nieuwe partner voor Pipa kon vinden. Konijnen zijn groepsdieren en hou je dus best niet te lang alleen.
Pipa kreeg tijd om het verlies van haar partner te verwerken en heeft op een volwaardige manier afscheid kunnen nemen. Ze hoefde gelukkig niet te lang alleen te zijn. Haar mensje was namelijk verliefd geworden op een jonge Vlaamse Reus die geboren werd in de opvang van Jodipro vzw. Zijn ouders werden gevonden op straat en de oorspronkelijke eigenaar had geen interesse meer in hun. Helaas bleek dat de voedster zwanger was maar als een geluk bij een ongeluk, kon ze rustig bevallen in de opvang. Zowel de ouders als de kittens bleken enorm sociale dieren te zijn. Dat is altijd wel mooi meegenomen voor konijnenmensen. We weten ondertussen allemaal dat alle konijnen een eigen karakter hebben en niet altijd van knuffelen houden. Nu was alleen de vraag nog of zoonlief Oktaaf na zijn castratie het met Pipa zou kunnen vinden.
Wat ging er mis?
De koppeling verliep vlotjes en thuis liep ook alles op wieltjes. Oktaaf voelde zich direct thuis bij Pipa. Hoewel Oktaaf al enkele weken gecastreerd was voor hij mocht verhuizen, kreeg hij op een bepaald moment toch last van zijn hormonen of misschien wel lentekriebels. Plots veranderde hij in een irritante puber en vocht hij met Pipa. Hij was zelfs zo hevig dat zijn mensje het met een beet moest bekopen. Dat was even verschieten van deze vriendelijke reus. Daarom werd beslist om Pipa op adem te laten komen en ze even te scheiden van Oktaaf. Omdat Oktaaf een Vlaamse Reus is en dus een pak groter dan Pipa, wou zijn mensje geen risico nemen. We horen al zo vaak verhalen van konijnen die tijdens een vechtpartij met een soortgenoot zwaargewond raken. Pipa is dan wel een stoere madam, Oktaaf de reus is een pak sterker dan dit dwergkonijntje.
We legden een datum vast om ze op koppelvakantie te laten komen ten huize Hopster maar om de tijd te overbruggen, werden Pipa en Oktaaf naast elkaar geplaatst met een ren ertussen. Op deze manier konden ze elkaar zien en ruiken maar niet aanraken. Hun mensje kreeg het advies eten altijd naast elkaar aan te bieden zodat ze voeding met elkaar zouden associëren. Pipa en Oktaaf mochten wel om de beurt loslopen in de woonkamer om hun energie kwijt te kunnen raken. En waar gingen ze dan naartoe? Je kan het misschien wel raden, ze zochten elkaar telkens opnieuw op. Als konijnencupido hoor ik dit soort verhalen graag. Het wilt toch zeggen dat de konijnen zich aan elkaar optrekken. Hoewel het geen garantie is voor een makkelijke koppeling. Dat bleek al snel toen Oktaaf en Pipa bij mij thuis arriveerden.
De koppeling
De koppeling van deze konijnen was niet de meest gemakkelijke, in tegenstelling tot de eerste uren van de koppeling. Alles ging heel goed. Ze aten naast elkaar en er was geen probleem. Al bijna had ik gezegd dat hun mensje mocht terugkeren om ze te komen halen. Hoewel de hormonen twee maanden na de castratie niet meer fel opspeelden, beide konijnen leken toch wel wantrouwig te zijn naar elkaar. Naar aanleiding van een voedermoment, vlogen ze plotseling elkaar in de haren. Ook hun eerste gevecht ging om aandacht of voedsel. Wie gestart is weet ik niet, het gebeurde te snel om te registeren maar de opeenvolgende uren namen zowel Pipa als Oktaaf het initiatief om ruzie te maken. Ze leken beiden bang te hebben van elkaar. Telkens moest ik ertussen komen zodat het niet uitmondde in een heuse vechtpartij. Na enkele uren bij hun in de ren gezeten te hebben, leek de rust weergekeerd te zijn. ’s Avonds besliste ik dat ik ging proberen om ze de eerste nacht samen te laten doorbrengen. Tot mijn partner per ongeluk tegen iets botste waardoor we allemaal verschoten. Direct begonnen de konijnen weer te vechten. Omdat het midden in de nacht was, besloot ik dan maar om ze voor de nacht van elkaar te scheiden.
De volgende ochtend verliep alles via dezelfde routine. Wanneer ze te dicht bij elkaar kwamen, vloog er eentje de andere aan. Naarmate de dag vorderde, werd het niet beter. Ik besloot om hun ren te verkleinen zodat ze de confrontatie moesten aangaan met elkaar, zonder te vechten. Ze tolereerden elkaar het grootste gedeelte van de dag maar ’s avonds hadden ze weer ruzie. Oktaaf had het gehad en sprong over de ren (van 1m hoog). Ik besloot ze nog een nacht apart te houden en Oktaaf even te laten rennen in huis. Zo’n puber moet zijn energie kwijt kunnen. Wat was hij ook een plezier om in huis te hebben. Hij was net een hondje dat me overal volgde, tot in de koelkast.
Verandering van tactiek
In plaats van zich op te trekken aan elkaar, was het nog steeds elk konijn voor zich. Daarom besloot ik de volgende dag extreme maatregelen te treffen. Ik ging een ritje met hun maken. Hopelijk zouden ze steun zoeken bij elkaar wanneer ze samen in de transportdoos in de auto zaten. Deze techniek is geen garantie op een geslaagde koppeling. Het is zeker geen techniek die ik lichtelijk aanraad. Je brengt ze namelijk bewust in een stresssituatie en we weten allemaal hoe gevoelig konijnen zijn. Wanneer het stressmoment voorbij is, kunnen ze ook gemakkelijk terug in hun oude gewoontes hervallen. Maar in dit geval wou ik dat ze leerden op elkaar te steunen, niet op mensen. Oktaaf is namelijk het meest mensgerichte konijn dat ik ooit al ontmoet heb. De aandacht moest niet naar mij gaan maar naar Pipa. Tijdens de autorit zat Pipa helemaal vooraan in de transportdoos terwijl Oktaaf vanachter neerlag. Net op het moment dat ik het wou opgeven en mijn straat ging inrijden, zag ik haar tegen Oktaaf gaan liggen. Hiervan heb ik geprofiteerd en nog een extra blokje om gereden. Daarna heb ik ze losgelaten in nog een ander neutraal territorium.
Deze techniek bleek wel succes te hebben bij dit koppel. Plotseling werd er niet meer gejaagd achter elkaar. Ze waren nog een beetje wantrouwig naar elkaar toe, ze wasten elkaar nog niet. Naarmate de uren en dagen vorderde, bleken ze gelukkig wel dikke vrienden te worden. Ik ging niet te veel bij hun langs – hoewel het onmogelijk was om Oktaaf te passeren zonder een knuffelmoment te hebben – zodat alle aandacht naar hun onderlinge relatie kon gaan. Steeds meer en meer zag ik ze naast elkaar liggen. Ik moest wel heel stil zijn want zodra Oktaaf me zag, hoorde of rook, stond hij me op te wachten.
Mission Accomplished
In totaal hebben ze een week bij mij gelogeerd en dat heeft hun relatie deugd gedaan. Na de autorit hadden ze toch nog enkele dagen tijd nodig om naar elkaar toe te groeien. We hebben deze momenten overbrugd door hun naast elkaar te masseren, het voordeel van knuffelkonijnen. Daarnaast hebben we regelmatig denkspellen bovengehaald. Daar genoten ze enorm van. Terwijl ze bij mij op koppelvakantie waren, heeft hun mensje het hele konijnenterritorium schoongemaakt en wat aanpassingen gedaan zodat het net neutraal territorium lijkt wanneer haar konijnen terug naar huis konden gaan. Ze mochten samen in de transportdoos naar huis en daar moesten ze nog even een paar dagen in hun ren blijven omdat sommige konijnen terug beginnen te vechten wanneer ze plotseling teveel ruimte krijgen. Ook gaat hun mensje opletten wanneer er eten wordt aangeboden. Beide konijnen moeten tegelijkertijd iets lekkers krijgen zodat ze daar al tenminste geen ruzie over kunnen maken. Omdat Oktaaf zo mensgericht is, is het ook belangrijk om op te passen wanneer ze aandacht krijgen. Niemand mag het gevoel hebben als laatste aandacht te krijgen – in het konijnenbrein toch – zo precies dat één konijn minder aandacht zou krijgen…
Conclusie
De koppeling was niet de meest evidente koppeling maar op een week tijd was het klusje geklaard. Volgens de updates van thuis, is het precies of ze er nu op huwelijksreis zijn. Ik had het hun eerst niet gegeven maar Oktaaf en Pipa zijn een klef koppel geworden. Hun mensje moet een beetje inboeten met de aandacht die ze normaal kreeg. Maar dat vindt ze gelukkig niet erg. Het belangrijkste is dat haar twee konijnen terug bij elkaar kunnen rondcrossen in de woonkamer. Hiervoor doe ik het dan ook. En daarom blijf ik koppelvakanties organiseren bij me thuis.
Het meest gehoorde probleem bij Hopster vzw gaat namelijk over puberkonijnen die met hun partner beginnen te vechten. Het maakt niet uit of ze familie zijn of niet. Niet alle konijnen zijn een goede match en tijdens de puberteit kan alles veranderen. Pubers kunnen namelijk echte etters zijn. En Oktaaf was helaas geen uitzondering. We raden dan ook alle konijneneigenaars hun dieren zo snel mogelijk te laten castreren, ook de voedsters, voor hun fysieke en emotionele gezondheid. Pas vanaf acht weken na de castratie, raden we een koppelvakantie aan, we spreken uit ervaring! Deze tijd is echt nodig zodat de hormonen van de konijnen volledig gestabiliseerd zijn. Daarnaast wil je ook 100% zeker zijn dat rammen niet meer vruchtbaar zijn wanneer je ze koppelt aan een niet-gecastreerde voedster.
Voor meer informatie over onze koppeldiensten kan je een kijkje nemen op onze website: www.hopster.be/aanbod/konijnen-cupido
meer interessante blogposts
Ode aan Eddie
Met heel veel pijn en verdriet in mijn hart, wil ik jullie laten weten dat Eddie de regenboogbrug is overgestoken. Ze is negen jaar geworden en laat een enorme pootafdruk achter zoals geen enkel konijn haar dat ooit heeft voorgedaan. Ik ben een tijdje van
Het coole konijnen project
Het warme weer houdt nog enkele dagen aan, tot spijt van vele onder ons. Ter herinnering hebben wij het coole konijn project voor jullie. Print het af en hang het boven je konijnenverblijf! En vooral delen zodat iedereen geïnformeerd wordt 🐰
Volwassen voedster en puberende ram op koppelvakantie
Wat als je koppel ruzie krijgt tijdens de puberteit? Lees er alles over in deze blogpost.
Kunnen twee rammen samenleven na een vechtpartij?
Hoe het begon Finn en Mack zijn vorige zomer geboren in een opvanggezin. Hun moeder was gedumpt op een parking en bleek zwanger te zijn. Gelukkig is ze gered van de straat en kon ze veilig bevallen. Haar twee zonen werden samen ter adoptie afgestaan
Lentekriebels bij konijnen
Auteur: Dr. Laura Dixon, Research Scientist; Vertaald uit Rabbiting On – Spring 20 Is het je al opgevallen dat je meer energie krijgt wanneer de dagen langer en warmer worden? Bij konijnen en andere dieren is het precies hetzelfde. Dit fenomeen wordt ook wel “lentekriebels” genoemd.
Hopster Challenge
HOPSTER CHALLENGE: Spendeer 30 dagen lang elke dag 30 minuten met je konijnen Waarom deze Hopster Challenge? Bij Hopster zien we niet alleen konijnen graag maar ook mensen. Jaja, ook jullie zijn best wel te pruimen 😉 Daarom wordt het onze missie om jullie (konijnen)gezin te ondersteunen
No Comments